Kurcze ! “Z” ( to od nazwiska ) ! Wiem, że to będziesz czytał. Nie mam Cię teraz pod ręką, może i dobrze...ale jak tylko się napatoczysz, to nie ręczę za siebie ! Lepiej przez jakiś czas mnie unikaj. Już dawno nikt mnie tak nie wyprowadził z równowagi. Jeśli jeszcze raz zostanę wplątana w taką historię, to nie ręczę za siebie. Swoje prywatne sprawy należy załatwiać samemu i do końca, a nie zwalać problem na kogoś ( czyt. na mnie ), kto w dodatku nigdy w takiej sytuacji nie był i nie wie, jak sobie z tym poradzić. Ja mało zawału nie dostałam, poziom adrenaliny przekroczył chyba wszelkie normy...kubek z kawą latał mi w rękach jakbym conajmniej jakieś derilium miała...Fakt, psychologię na studich miałam, ale psychiatrą to ja nie jestem...i po tym wszystkim, chyba nie chciałabym być. W takiej chwili wszystkie wykute niegdyś teorie, nic nie znaczą ! NIC !!! Zostaje tylko instynkt...Nie, no, ale ja się tu użalam nad sobą, a miałam ochrzaniać Ciebie. Ale odbiję to sobie, a później z satysfakcją będę obserwować kubek kawy w Twoich rękach. Na myśl o tym już mi się robi lepiej. Zemsta jednak, to bardzo ciekawe i podniecające uczucie ! Podła jestem ? Może...Ale każdy, kto by się znalazł w takiej sytuacji, chyba zareagowałby podobnie. Ehh...życie...