Uwielbiam...

takie poranki, jak dzisiejszy, gdy jestem budzona przez krople deszczu uderzające o szybę okna. Mogłabym godzinami upajać się tym dźwiękiem. Czuję wtedy taki błogi spokój. Na zewnątrz ponuro, zacina deszcz, a ja jestem bezpieczna w swoim pokoju. To chyba lubię najbardziej - to poczucie bezpieczeństwa. Szkoda, że nie mogę tego przeciągać dłużej...

W nocy miałam sen. To już kolejny z cyklu niechcianych. Kiedy chciałam (a chciałam bardzo), nie śnił mi się. Kiedy nie chcę, uparcie osacza mnie nocą jak A nightmare on Elm Street. Tyle, że Freddy niezmiennie mnie bawi, mój sen - nie.