Potop Szwedzki (wiek XII) – cały naród polski staje wokół Jana Kazimierza. Szlachta, magnateria i chłopstwo…Wszyscy w obronie „tej umęczonej Ojczyzny”. Wkrótce po wygranej prywata, bunty magnatów, rozkład państwa…

Odzyskanie Niepodległości (rok 1918) – Cały naród skupił się na odzyskaniu niepodległości. Piłsudski ( PPS) potrafił współpracować z Dmowskim (ND). Wszystkie grupy społeczne odrzuciły wzajemne animozje. Najważniejszą sprawą stało się WŁASNE PAŃSTWO. Kiedy to „własne Państwo” okrzepło, bardzo szybko Polacy po raz kolejny „wzięli się za gardła”.

Solidarność (rok 1980) – miała przywrócić wolność i godność ludzką. Minęło zaledwie kilka lat i z tych wielkich idei nie pozostało właściwie nic. Dawne ideały zastąpione zostały wrogością, nienawiścią i zakłamaniem.

Przykłady można by mnożyć…

Dodam jeszcze jeden, może najważniejszy, bo nam najbliższy - ostatnie dni…
Zjednoczyła NAS narodowa żałoba, śmierć Wielkiego Człowieka, Wielkiego Polaka i Wielkiego Papieża - Jana Pawła II.
Znów wielkie idee, pojednania, pokojowe gesty, uściski dłoni odwiecznych wrogów, wybaczenia, wielkie obietnice i wielkie nadzieje na to, że od jutra będzie lepiej, inaczej…

Jakże my, Polacy uwielbiamy te wielkie emocje, zrywy narodowościowe, jakże uwielbiamy te piękne gesty, wielkie słowa – zwłaszcza, kiedy u podstaw tych naszych ogromnych uniesień leży tragedia…

Wypada tylko zadać pytanie, ile zostaje w nas dobroci, zrozumienia, tolerancji, szlachetności i człowieczeństwa, kiedy już umilkną armaty czy dzwony ?
Z tej wielkiej życzliwości i jedności nie zostaje nic, a właściwie niewiele.
Jak zawsze wszystko kończy się na deklaracjach i dobrych chęciach.

To właśnie my, Polacy…
Tacy właśnie jesteśmy...